Kategori: Eleştirel Bakış

            Bir arkadaş, “dilimize giren, kullanıla kullanıla birileri tarafından benimsenen yabancı sözcüklerin yerine Türkçelerini kullandığım zaman anlaşılamayacağım sanısına kapılıyorum” diye yazmıştı. Ben bu düşünceye katılmıyorum. Elimden geldiği kadar, yabancı sözcük kullanmamaya özen gösteriyorum. Avrupa Birliği’nin sözümona (güya) karşılıksız olarak verdiği paralar için genelde hep Arapça “hibe” sözcüğü kullanılıyor. Bu sözcüğün Türkçesi “bağış” tır! ***             1995 yılından bu yana AB ile ilgili birçok yazı yazdım. […]

Söyleyeni bilinmeyen (anonim) özlü bir söz, “Uçurtmalar yel (rüzgâr) nedeniyle yükselmezler, yele karşı durdukları için yükselirler” der. Son günlerde YCHP ile ilgili basında çıkan yazıları okudukça aklıma hep bu özlü söz geliyor. CHP’li bir aileden geliyorum. Babam, dedem, ailemin tüm bireyleri hep CHP’li olmuşlar, zaman zaman bulundukları kentte partinin yönetiminde de görev almışlardı. Babam, evde ve iş yerinde Atatürk’le İnönü’nün resimlerini en görünür yerlere asar; […]

              UNESCO’nun Corrier dergisi tarafından 1971 yılında dünya ölçeğinde bir yazın (edebiyat) adamı olarak görülen Melih Cevdet Anday bir şiirinde “adını bile unutmayı” ister: “Bir misafirliğe gitsem Bana temiz bir yatak yapsalar Her şeyi, adımı bile unutup Uyusam… Kalktığımda yatağım hâlâ lavanta koksa Kekikli zeytinli bir kahvaltı hazırlasalar Nerde olduğumu hatırlamasam Hatta adımı bile unutsam…”  der.             Işıklar içerisinde yatsın, Anday bu şiirinde “unutmak” […]

                        “Ben özgürüm! Donuma kadar beni soyacak bankayı, beynime ihtiyacımı azaltan tv. kanalını, beni zehirleyecek olan besin maddelerini, beni kaz gibi yolacak telefon şirketini, bana yanlış bilgi verecek haber kanalını ve her seferinde beni hayal kırıklığına uğratacak partiyi seçebilirim. Kesinlikle ben özgürüm!” Böyle diyor, özgür olmayı anlatan bir çarpıcı söz (aforizma)!.. ***             Erkek kadını, kadın erkeği; alt üstünü, […]

            Bir zamanlar, “İşte Türkiye” başlığı altında, haftalık yazılar derlerdim. “Derlerdim” diyorum, çünkü bu yazıları günlük para verip satın aldığım üç gazeteden, seçerek olduğu gibi alır, ben yazmazdım. Niksar ve Tokat’taki yerel gazetelerde ve kişisel web sitemde yayımladığım bu yazıların yalanlanmamış olmasına ve son bir haftalık “Türkiye’nin gerçek tablosunu” yansıtmasına özen gösterirdim. Okurlarımdan gelen iletiler, ayrıca yazdığım köşe yazılarımdan daha çok  “İşte Türkiye” yazılarının ilgi […]